Vietnam... Van het zuiden naar het noorden reizen!

Hallo lieve lezers... Hopelijk gaat het allemaal goed met jullie! Ik ben inmiddels alweer bijna vier maande aan het reizen en vermaak ik mezelf nog steeds elke seconde :)! Onderstaand mijn ervaringen in Vietnam!!

Op 10 januari is mijn reis in Vietnam begonnen... Omdat ik de weken hiervoor op erg rustige, alternatieve en vredige plekjes had geleefd. Besloot ik het tegenovergestelde weer even op te zoeken en ben ik naar de drukke stad Ho Chi Minh gereisd. Ho Chi Minh is het voormalige Saigon en ligt in het zuiden van Vietnam. Deze reis koste me weer 12 uur van mijn tijd... Het voelde wel weer even vreemd om alleen te reizen, als je een maand lang een travelpartner hebt gehad. I kan mezelf alleen uitermate goed vermaken, maar het samenreizen had toch ook wel zijn charmes. Maar goed... Vietnam kwam al meteen een heel stuk drukker over als de voorgaande landen. Alle rivieren waar ik overheen reed, waren volgebouwd met huisjes en woonboten. In de avond bereikte ik de stad Saigon. Daar was het een mierenhoop van mensen en brommers. Met een motortaxi heb ik mezelf in een district af laten zetten, wat ik van te voren op internet gevonden had, waar de meeste backpackers heen gingen. Daar vond ik meteen een leuk, schoon en luxe hostel. Voor de afwisseling deelde ik weer een keer een kamer meet 10 andere reizigers. De kamer bestond uit 10 kleine hokjes, waarin je in deze slaapzaal toch nog een klein eigen mini kamertje had... Zag er super grappig uit! Daar ben ik meteen de douche ingesprongen, omdat ik hier na weken van koude en vieze douches, eindelijk weer een warme en schone douche had. De eerste persoon die ik in Ho Chi Minh ontmoete was een lief jong meisje met het syndroom van down. Zij werd door haar ouders de straat opgestuurd om kauwgoms te verkopen. Aangezien ik haar naar mijn idee niet echt kon helpen met kauwgoms te kopen, heb ik mijn dinertje wat ik op dat moment aan het nuttige was, met haar gedeeld. Helemaal happy was ze ermee... We konden geen woord met elkaar wisselen, maar samen vonden we een manier om met elkaar te communiceren. Wanneer ze haar buikje weer volgegeten had, kreeg ik een enorme warme, dikke en liefdevolle knuffel van haar terug... Wat een bijzonder gezelschap! De volgende dag ben ik achterop de scooter van een oude Vietnamese man gesprongen, zodat hij mij de high lights van de stad kon laten zien.... We zijn toen eerst een museum over de Vietnamese oorlog gaan bezoeken... Erg interessant en indrukwekkend! Daarna zijn we naar de Vietnamse Notre dame cathedral geweest, hebben we een oude en enorm hoge tempel bekeken en hebben we nog wat andere oude gebouwen bezocht. Lekker cultureel! Nou was alleen de scooter rit al een hele ervaring op zich... Want het verkeer hier is 1 groot gekkenhuis. De wegen in deze stad rijden vol met duizenden scooters, een aantal auto's, eet karretjes en fietsers... En dat allemaal kriskras door elkaar. Tegen de richting in, met de richting mee, links van de weg, rechts van de weg. En verkeersregels, daar doen ze hier niet aan. Toeteren betekend, ik kom er aan en ik neem voorrang... Je word dan ook gek van de toeter geluiden heel de dag door. En bij een rood verkeerslicht, rijden ze nog net zo hard door als bij groen. Ik keek mijn ogen uit naar deze ongestructureerde bedoeling en ik hield mijn hart vast in de hoop dat we geen ongeluk zouden krijgen! Hoewel ik hier wat leuke mensen had leren kennen en mijn hostel mij mooie herinneringen gaf van mijn Australië en Nieuw-Zeeland tijd. Had ik na twee dagen wel weer genoeg van deze abnormaal drukke stad. Op zondag ben ik mijn reis dus weer verder voort gaan zetten, naar het noordelijkere en oostkust plaatsje Mui Ne. Omdat ik op dat moment alweer over de helft van mijn trip was, begon ik mezelf wat meer zorgen te maken over de tijd die ik nog had. Ik wilde namelijk van het zuiden naar het noorden van Vietnam reizen, maar hier had ik niet zo veel tijd voor gepland.

Wanneer ik in het begin van de avond in Mui Ne aankwam, moest ik weer opzoek naar een guesthouse. Na 3 guesthouses te hebben bezocht, zakte de moed me een beetje in de schoenen... Of de guesthouses waren volgeboekt, of ze waren ver boven mijn budget. Toen ik ook nog eens ruzie kreeg met een taxi scooter die zich niet aan zijn afspraken hield, kreeg ik er een beetje de balen van... Wat moest ik nu doen? Nog voordat ik mezelf dat kon bedenken, stonden er in eens twee Franse jongens voor mijn neus. Ik had hen 5 minuten daarvoor gevraagd of zij een leuk guesthouse wisten. Deze jongens waren mij helemaal achterna gerent en kwamen met een enorm aantrekkelijk aanbod... Deze jongens woonde en werkte voor een aantal maanden in Nha Trang (een ander stadje van Vietnam), en waren voor dit weekend naar Mui Ne gereisd. Ze gaven aan dat er in dit dorp niet echt een relaxte vibe hing en ze vroegen zich af of ik het misschien leuk vond om meer van het echte Vietnames leven te zien? Zij zouden deze avond met de nachtbus terug naar hun huisje in Nha Trang gaan en nodigde mij uit om een tijdje bij hun in huis te verblijven. Dit zodat zij weer een keer een nieuwe Europeaan om zich heen hadden en voor mij zodat zij mij rond konden lijden in dit dorpje en zodat ik meer kon zien hoe de locals hier leefde. Nou houd ik altijd wel van onverwachte en uitdagende dingen, en besloot ik dus om op dit aanbod in te gaan.... Wanneer ik ja zei, werd er meteen een busticket en eten voor mij geregeld en ben ik dezelfde nacht weer verder doorgereisd. S'ochtend om 7 uur kwam ik aan op mijn nieuwe bestemming. Omdat ik deze reis niet echt goed kon slapen, heb ik vanuit mijn bus bedje de zonsopkomst liggen bestuderen. Zeer mooi en interessant om te zien hoe de wolken en de lucht zich langzaam verkleuren tot dag... Bij aankomst in Nha Trang hebben we de taxi scooter gepakt en zijn we naar het huisje van Coco en Vincent gereden. Dit huisje lag in een buitenwijk van het centrum en in een wijk midden tussen de locale bevolking. Het huisje was vrij degelijk en westers en had dus vrij goede voorzieningen. Het huisje had een klein tuintje met openslaande deuren en een klein keukentje. Overal hingen antieke gordijnen en waren de banken van hout... Niet echt heel comfortabel ;)! De Franse jongens deelde dit huisje met zijn drieën, maar 1 van de jongens was vanwege zijn werk als schipper een aantal dagen van huis. En mocht ik zijn kamer tijdelijk gebruiken... Helemaal perfect dus!! Omdat de jongens mij graag meer van het echte Vietnamese leven wilde laten zien, namen zij mij s'avonds mee naar leuke en gezellige plekjes in Nha Trang. En aten we elke avond in locale straat restaurantjes met Vietnamees eten. Coco werkte maar voor halve dagen, dus in de middagen mocht ik mee naar andere mooie en interessante plekjes rondom Nha Trang. Wanneer de jongens waren werken, had ik lekker het huisje voor mij alleen... Super relaxt en wat een luxe weer ;)!!

Nha Trang is een stad aan de oostkust van Vietnam. Omdat de zee hier ontzettend wild is, heeft dit plaatsje een beroemd strand om te surfen. Verder is deze plaats vrij toeristisch en westers... Als ik het aanbod niet had gehad om bij deze jongens te verblijven, was ik waarschijnlijk binnen enkele dagen weer verder gaan reizen. Maar Coco, Vincent en Kevin waren zo'n enorme lieve, gastvrije, zorgzame, grappige en relaxte gentle mannetjes... Dat ik ze zou teleurstellen als ik weer verder zou gaan. Ik moest van hen vooral doen alsof ik thuis was en deden zij er alles aan om het mij naar mijn zin te maken. Ik mocht van alle faciliteiten gebruik maken, zoals de wasmachine (helemaal blij mee), hun scootertjes en wilden ze alles met mij delen. Ook was het super leuk en interessant om te zien hoe de Vietnamese bevolking leeft... In deze wijk lopen de buren een paar keer per dag zomaar en zonder reden met een hele groep bij je binnen. Komen kindjes langs met de vraag of je met hen komt spelen. De stroom valt hier een aantal keren per dag uit en af en toe komt er geen water meer uit de kraan... Verder waren er hier leuke marktjes om overheen te lopen en heb ik een avondje een westerse maaltijd voor de jongens gekookt. Dit had ik al maanden niet meer gedaan! Ook hebben we verschillende avondjes met hun vrienden gemeet, film avondjes gehad en zijn we een aantal keren Vietnamees-Westers wezen stappen. Ook aten we hier in Nha Trang elke avond vis en zeevruchten, die vers uit de zee kwamen en op een locale manier werden bereid... Zoals gekke vissoorten, garnalen in alle soorten en maten, schelpen, krabben, inktvisjes, echte vienamese loempia's en andere locale gerechten. Zo ontdekte ik elke avond dus weer nieuw eten. Het weer was hier niet echt heel goed... Hoewel het nog vrij warm was, was er elke dag veel en super harde wind, die de zee voor mij onzwembaar maakte. De zee was zo wild, dat de golven zelfs over het strad heen, de weg raakte. Ik kreeg er bijna een tsunami angst van. Ook kijk je je ogen uit wat mensen hier allemaal op de brommer mee sjouwen... Tassen vol met spullen wat de brommer vier keer zo breed maakt. Wasmachines, bomen, struiken, dode dieren zoals varkens, levende kippen en zoveel mogelijk mensen. Ook met het nachtleven werd ik flink op de proef gesteld, want deze mannen hielden wel van een feestje... En het liefst tot in de ochtend. De Vietnamese mensen zelf, leven in een heel ander ritme dan wij gewent zijn. Zij leven met de zon mee... Ze staan rond een uurtje of 4 in de nacht op en ga rond 8 uur s'avonds al naar bed. Diep in de nacht, nog voordat de zon op komt, is er hier dus al volop leven te vinden. Een werkweek bestaat hier uit 6 dagen en in totaal hebben de werknemers nog geen twee weken vakantie per jaar. En dat (met een goede job) voor zo'n 400 euro per maand. Tijdens de lunchpauzes van 1,5 uur, neemt iedereen op kantoor of in de werkplaats een powernap. Iedereen legt in het kantoor een matje neer, zodat zij met zijn alle even kunnen gaan slapen. Heel anders dan bij ons ;)!
Uiteindelijk heb ik weer een week de tijd genomen voor de ervaring die de Franse jongens mij te bieden hadden. Het was super leuk en fijn om een weekje met deze gastvrije en gezellige Franse jongens door te brengen. En natuurlijk om te zien hoe het Vietamese leven er daadwerkelijk aan toe gaat. Ook vond ik het heerlijk om weer even in een huis te leven en van deze luxe te mogen profiteren. Ik had deze week veel van Nha Trang gezien en heb ik veel diepgaande gesprekken met mijn huisgenootjes gehad. Het was heerlijk om mezelf heel de week te laten vermaken en verwennen en ik leerde weer een aantal nieuwe Europeanen en Ameriknen kennen. Zij woonden en werkte hier allemaal voor een aantal maanden of jaren. Het was leuk om te zien hoe hun hier een nieuw leventje op hadden gebouwd. Hoewel ik hier graag nog wat meer tijd door had willen brengen, ben ik een week later toch maar weer verder gereisd. Dit omdat ik nog een aantal plekjes meer van Vietnam wilde zien, voordat ik mijn vlucht had naar mijn volgende bestemming. Een week later heb ik dus mijn bustrip naar Hoi An geboekt. Nadat de drie mannen mij bij het busstation af hadden gezet en we helaas weer afscheid van elkaar moesten nemen, mocht ik weer de gehele nacht doorbrengen in een bus.

Om 8 uur s'ochtends kwam ik in Hoi An aan. Hoi An ligt ongeveer in het midden van de oostkust. Toen ik hier aan kwam regende het pijpenstelen... Ik ben toen maar in het eerste het beste busje gestapt wat ik tegen kwam, zodat ik zo snel mogelijk weer een hotelletje kon vinden. Voor 6 euro had ik weer mijn eigen kamertje, net wat buiten het centrum. Na wat bij en de regen weg te hebben geslapen, ben ik het mooie, autentieke, romantische en kleurrijke centrum gaan bekijken. Het centrum van Hoi An bestaat uit kleine knusse straatjes vol met winkeltjes en terrasjes. En door het midden van het centrum stroomt een rivier, met allemaal leuke vissers bootjes erin. Gebouwen werden versierd door klimop planten en overal hingen gekleurde Vietnamese lantaarns. Super mooi was het hier... Om de 5 meter zat er een shop, waar je hand en op maat gemaakte kleren kon kopen en laten maken. Tussen de winkel straatjes door, had je kleine steegjes waar de locals woonde... Hier liep ik misschien nog het liefste door heen, want ik vind het elke keer weer interessant om te zien hoe de locals wonen. In de avond liet ik mezelf hier verwennen met een uitgebreid westers 3 gangen diner voor nog geen 6 euro... Mmm hier was ik wel weer aan toe na een week lang alleen maar vis of andere rare Vietnamese gerechten te hebben gegeten. Zoals pittige soepjes als ontbijt, inktvis pannenkoekjes als lunch en een proeverij van verschillende vissoorten als diner! De tweede dag in Hoi An heb ik een beetje in het schitterende dorpje rondgehangen.... Vooral in de avond is het hier ongelooflijk mooi en sfeervol. Overal hangen verschillende kleuren lampionnetjes, waardoor ik echt een Vietnamees gevoel kreeg. Door alle unieke winkeltjes hier, werd het wel heel verleidelijk om spulletjes te kopen. Zo vond ik een super gave retro rok en vond ik eindelijk een hangmat in de kleur van mijn meubeltjes... Hier was ik al een tijdje naar opzoek, want als ik na mijn reis weer mijn eigen huisje vind, kan na deze trip een hangmat niet meer ontbreken :)! Het geld de Vietnamese Dong waar je hier mee betaald, is net monopoly geld.... Met 35 euro ben je hier al een miljonair! Dat is dus lekker en makkelijk geld uitgeven. Ook was ik van plan om hier een aantal wandelingen te maken door de natuur, maar i.v.m met een geblokkeerde knie en slecht weer, kwam ik hier niet echt ver mee. Het weer werd trouwens hoe noordelijker ik ging, steeds weer een aantal graden kouder. In mijn trip van de afgelopen maanden, was het hier de eerste keer dat ik overdag een vestje moest dragen. En tijdens het schrijven van mijn weblog vond ik uit, dat als je een aantal weken geen Nederlands meer hebt gesproken. Dan moet je raar maar waar, af en toe echt zoeken naar Nederlandse woorden of een juiste vertaling... Super vreemd!

Na drie dagen Hoi An, heb ik s'middags weer de bus gepakt naar het noordelijkere plaatsje Ninh Binh. Omdat ik het hier in Vietnam vrij toeristisch vond en ik eigenlijk niet zo op zoek ben naar commerciële plekken. Ben ik voor mijn laatste dagen opzoek gegaan naar een rustig dorpje, gelegen in de natuur. Op mijn weg naar het eindpunt van deze trip, heb ik de toeristische route dus verbroken en heb ik mezelf af laten zetten in het plaatsje Ninh Binh. Ik had geen idee of hier wat te doen was, maar tijdens mijn reis door Australië was ik in het plaatsje Ninbin geweest, dus de naam van dit dorpje sprak me wel aan ;)!! Deze reis duurde me weer zo'n 17 uur... Zucht! Het was ongelooflijk koud in de bus en ik lag langs een Chinees meisje gepropt. Tijdens deze reis had ik overdag genoeg te zien van de mooie natuur, maar s'avonds durfde ik niet meer op de klok te kijken. De angst was er namelijk dat de minuten aan me voorbij zouden kruipen. Phoeeee die reizen van plaats naar plaats, beginnen me steeds meer tegen te staan en zijn dit echt de mindere momenten in mijn reis. Wanneer ik in Australië mijn eigen busje had, vond ik het heerlijk om rond te rijden. Maar met zo'n 40/50 mensen in een stink bus zitten, waar je uren lang je draai moet vinden in zo'n 1,5 kubieke meter en je niet kan stoppen wanneer je wil, is toch net wat anders. Maar goed, je moet er wat voor over hebben :D. Wanneer de bus stopte in Ninh Binh, was ik de enige passagier die uitstapte. Mmmm ok?! Bij de busstop stond een meneer te wachten, die mij attendeerde op zijn hotel wat aan de overkant van de straat stond en waar hij mij een kamer aanbood voor een mooi prijsje... Perfect dus, want ik wilde zo snel mogelijk een warm bedje opzoeken. Ik gaf bij die meneer aan, dat ik die middag graag de mooiste natuur van deze plaats wilde zien... Hij beloofde me dat hij na mijn powernap iets geregeld zou hebben. Na wat bij te hebben geslapen, stonden er aan het eind van de ochtend twee brommers met chauffeur klaar. Zij zouden mij en een oude vrouw uit Nieuw-Zeeland die in Vietnam tijdelijk woonde en werkte, deze middag door de omgeving rond rijden. Dat werd echt een perfecte dag!! Het zonnetje scheen en als eerste werden we naar Tam Coc gebracht. Tam Coc is een gebied met hoge rotsachtige bergen, die in het water van een groot meer/rivier staan. Met een klein roeibootje werden we in dit gebied, door een meisje rondgevaren... Zij roeide trouwens met haar benen i.p.v. haar armen, heel apart. Op het water en in de zon konden we genieten van de mooie natuur in dit gebied... De indrukwekkende bergen die op een bijzondere manier in het water stonden, knal groene rijstvelden die langs het water groeide, eendjes die in grote getallen rond zwommen en heel veel andere mooie uitzichten. Deze plaats was wat ik me bij de natuur van Vietnam voorstelde. Ook stonden er bergen in het meer waar je onderdoor kon varen... Een soort van grotten. Dit gaf een erg gaaf effect. Dit was een erg speciale en fijne boot rit, waar ik optimaal van genoot! Na de boottocht zijn we een aantal tempels gaan bezoeken en hebben we andere opmerkelijke en schitterende natuur plekjes opgezocht. Aan het eind van de middag zijn we middels een trap de Mua Cave berg gaan beklimmen, wat voor mij een chinesemuur idee had. Tijdens deze klim en op de top van de berg, hadden we een geweldig gaaf uitzicht over het landschap van Ninh Binh en aan de andere kant het gebergte gebied waar we die middag doorheen waren gevaren. Daar heb ik even flink zitten genieten van deze adembenemende plek op onze aarde... zucht!! Na nog wat Vietnamese wijken en leuke wegen te hebben gereden, zijn we toen de zon onderging, weer terug gekeerd naar ons hotel. Wanneer het zonnetje niet scheen, was het echt ongelooflijk koud.... S'avonds koelt het af naar zo'n 12 graden en je ziet dat niemand hier echt op voorbereid is. Ik loop hier dan ook met al mijn truien over elkaar aan en een dikke sjaal. De Vietnamese lopen rond ik dikke jassen, mutsen en handschoenen, maar ze lopen nog steeds op hun slippertjes rond... Mmm? Met de Nieuw-Zeelandse dame kon ik het ook goed vinden en was zij een leerzame dame voor mij. wel weer een keer wat anders, mijn dag door brengen met een oude dame. Want die zie je niet veel onder de reizigers! Om deze geslaagde dag af te sluiten, hebben we samen nog wat gegeten. De rest van de avond heb ik in mijn hotel kamertje doorgebracht, lekker warm onder de dekens... Wat lezen en schrijven. Nergens is trouwens een verwarming te vinden en de douches hebben maar voor zo'n 2 minuten warm water... Weinig manieren dus om jezelf op te warmen. Hoewel ik vanuit mijn bedje ook wel mijn dingetje kon doen en ik me zeker wel vermaakte hier, miste ik in Vietnam toch wel een beetje de bungalowtjes en de backpacker sfeertjes. Vietnam is in mijn ogen dan ook niet zo layback als mijn voorgaande landen. Maar goed, lekker afwisselend zo. Verder was er in Ninh Binh niet echt veel te doen. Omdat er geen westerling te zien was, was er dan ook geen restaurant of bar te vinden.... Alleen maar karaokebars waar de Vietnamese helemaal dol op zijn! Zelfs naar een bank waar ik als Nederlander geld op kon nemen, heb ik een halve dag moeten zoeken. Verder vond ik het wel leuk om hier wat rond te lopen... Iedere huisje heeft hier zijn eigen moestuintje, er liggen veel vijvers in het centrum en de scooters waren weer in grote getale aanwezig. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel scooters gezien ;)!!

Na 2 nachten en 3 dagen in Ninh Binh, heb ik de locale bus richting Hanoi gepakt. Dit was maar 180 km en dit werd 1 van mijn leukste en grappigste busritjes. Ik zat als enige buitenlander in een bus vol Vietnamese... Van alle kanten werd ik dan ook aangestaard. In de bus stond super harde locale muziek op... Zelfs door mijn eigen oordopjes met muziek, hoorde ik de zangers er nog doorheen schreeuwen. Ook hebben ze hier geen bushokjes, maar hangt de (bij)chauffeur uit de deur van de bus. Dit om aan iedere persoon die langs de weg stond te wachten, te vragen of ze met deze bus mee wilde. Wat kan ik in mezelf toch lachen als ik de simpelheid en ontwetendheid van de Aziaten zie... Soms lijkt het echt alsof ze nog een paar levels en jaren achter liggen op ons. Wel schattig hoor!! Eenmaal in de hoofdstad Hanoi aangekomen, werd ik wanneer ik de bus uitstapte, omringt door zo'n 30 taxichauffeurs die mij allemaal ergens heen wilde brengen. Midden in het centrum vond ik een kamertje waar ik voor 5 dollar een gedeelde kamer had. Een meevaller was dat er veder niemand in deze kamer sliep, dus had ik uiteindelijk toch nog mijn eigen privacy. Het verkeer in Hanoi is ook weer 1 groot gekkenhuis. Als je over wil steken, lijkt het net op een computerspelletje... Ontwijk de motorvoertuigen! Je loopt dus van links naar recht, achter na voren, om veilig de overkant van de weg te bereiken. Zebrapaden zeggen hier dan ook niks. Phooeee wat een drukte weer! Wel vond ik het interessant om hier rond te lopen, want wat een cultuurverschil zie je hier weer. De tweede dag in Hanoi werd ik wanneer ik in een parkje wat voor me uit zat te staren, vergezeld door twee Vietnamese jongens van mijn leeftijd. Zij waren erg geïnteresseerd in ons Westerse leventje en ik was erg geïnteresseerd in hun denkwijze en mentaliteit. Voor ons alle drie dus erg leerzaam. Zij wilde ook graag meer van de wereld zien, maar daar hebben ze hier de financiële mogelijkheid niet voor en kunnen zij voor bijna geen 1 land een visum krijgen. De rest van de middag en avond wilde zij mij graag verschillende Vietnamse gerechten laten proeven en tradities laten zien. Zo hebben we eigen gebrouwen bier gedronken met wat vreemde borrelhapjes erbij. En zij we later gaan dineren in een straat restaurantje. Daarna zijn we een erg raar maar smaakvol dessertje gaan nuttigen en om de avond af te sluiten hebben we een sterke Vietnamese koffie gedronken. Een erg leerzaam dagje! Overal in Azie zien de straat restaurantjes er een beetje hetzelfde uit. De terrasjes staan vol met plastic stoeltjes en tafeltjes, die wij in Nederland gebruiken voor onze kindjes tijdens het kamperen. Ziet er wel grappig uit, al die volwassenen van dik tot dun op die kleine kinderstoeltjes....

Twee en een halve week heb ik van het zuiden naar het noorden door Vietnam gereisd... Hoewel het meest noordelijke deel van Vietnam schijnbaar de mooiste natuur heeft, besloot ik vanwege de slechte weersvoorspellingen en het hoge toerisme gehalte, deze high lights te skippen. En Hanoi de hoofdstad van Vietnam te gebruiken als eindpunt in dit land. Dit ook omdat ik hier op 27 januari mijn vlucht had naar Indonesië. Echter vond ik 2,5 week ook meer dan voldoende in het drukke Vietnam. Hoewel de tijd met de Franse jongens in Nha Trang super fijn, leuk en gezellig was. Ik Hoi An een mooi en kleurrijk dorpje vond. Er in Ninh Binh super gave en bijzondere natuur te zien was en ik de Vietnamese cultuur erg interessant vond. Denk ik dat ik Vietnam tot nu toe het minst leuke en vooral onvriendelijkste land vond van mijn trip!! Er hangt hier een vrij Westerse mentaliteit, waar alles draait om werken en om geld... Ook zijn er te veel Russische toeristen te vinden, die er de sfeer niet gezelliger op maken. Daarnaast proberen ze overal geld uit te halen en verwacht iedere verkoper hier dat je iets van hen koopt. Ook had ik met verschillende locale mannen een aanvaring gehad, omdat zij zich niet aan hun afspraken hielden. En als ik ergens niet van hou, is het als mensen gemeen zijn en zich niet aan hun afspraken houden. Ik ben iemand vol met peace en love voor iedereen op deze aarde, maar als mensen gemeen en oneerlijk zijn, dan heb ik mijn woordje wel klaar!! Ik ben niet snel voor de gek te houden en ook al ben ik hier alleen, ik ga al helemaal niet voor iemand aan de kant.... Bij wijze van dan he ;)! Hoewel er hier ook geen layback sfeertje hong, heb ik al met al wel een fijne tijd gehad... Tijdens deze reis voelde ik mezelf helemaal zen en goed en ben ik weer een heel stuk wijzer geworden!!

Op het moment leid ik weer een zwaar relaxt en bijzonder leventje in Indonesië... Ik breng jullie met mijn volgende weblog graag weer op de hoogte!
Super bedankt weer voor het lezen!!

xxxxxxxx