Nieuwe uitdagingen...

Hallo lieve lezer…

​Hier weer het begin van een nieuwe uitdaging. Ik had eigenlijk nog heel graag een heel verhaal willen posten over een bijzondere tijd die ik in Nepal beleefde, maar gezien ik momenteel weer een nieuwe reis aan het maken ben, laat ik die blog maar even voor wat het is….

Precies een jaar na mijn vorige reis, stapte ik weer het vliegtuig in om een nieuw avontuur aan te gaan. Terug naar het land van religies en spiritualiteit… Het land waar de koeien tussen het verkeer doorlopen en dit dier als heilig wordt beschouwd. Het land waar de hele dag duizenden goden geëerd worden en er voor elk huis een mandala op de stoep getekend staat. Het land waar je voor een aantal centen overheerlijke en smaakvolle maaltijden kunt nuttigen, waar je je vingers bijna bij opeet. Een land waar je meteen een hele andere wereld instapt en je versteld staat van alles wat er om je heen gebeurd… Het land met magische sferen! Welcome back in impressive India!! Ik arriveerde in de Mid-Zuidelijke stad Bangalore... Bij aankomst kwam de Indiase warmte me meteen tegemoet. Zowel van de aangename temperaturen als van de lieve, behulpzame bevolking. Ik keek mijn ogen weer uit naar het drukke verkeer wat kriskras door elkaar rijdt, de enorme mensenmassa, de viezigheid en het buitenleven wat hier zowel overdag als in de avond bruisend is.

Nou, de eerste dagen dat ik terug in India was, heb ik vooral veel gehuild... Allereerst omdat het toch weer een hele cultuur shock was, maar vooral ook omdat het afgelopen jaar erg bewogen is geweest en ik het gevoel had dat ik een beetje verdwaald was ;) Want na de indrukwekkende en mooie reis die ik in de eerste 4 maanden van het jaar maakte, durfde ik mezelf bij terugkomst in Nederland voor het eerst na 8 jaar als single te hebben geleefd, open te stellen voor een 'echte' relatie... Want al dromend in India dacht ik na over een nieuwe relatie waarbij ik op avontuur genomen zou worden door een bijzondere man… En ja, toen was daar ineens een relatie gemanifesteerd! In de jaren als single is er veel mannelijk schoon voorbij gekomen, maar nu was er dus eentje blijven hangen. En deze mooie man leek ook nog eens perfect aan te sluiten bij mijn toekomstdromen… <3 Maar hoe perfect het romantische liefdesplaatje ook leek, ik voelde ook een enorme angst naar boven komen met daarbij heel veel onzekerheden en twijfels. Na zoveel jaren in vrijheid te hebben geleefd, vond ik het toch best moeilijk om me te binden en mijn leventje met iemand te delen. Na maandenlang ontdekken, elkaar beter leren kennen en veel leuke en bijzondere dingen samendoen, zijn er dus ook veel momenten geweest waarbij ik zwaar tegen mezelf opliep. Een grote spiegel werd me voorgezet en daardoor sloeg mijn hoofdje met regelmaat op hol. En daarbij als extreme twijfelkont die ik ben, spookte er vaak vragen door mijn hoofd als; is hij nu de 'mister perfect' waar ik al die jaren op gewacht heb? Of toch niet? Past het vrije single leven beter bij mij of waardeer ik de geborgenheid van een relatie meer? Passen we nu eigenlijk wel echt bij elkaar, of toch niet? En ga zo maar door…

Afgelopen zomer boekte ik dan ook uit enthousiaste voor deze nieuwe uitdaging een vliegticket naar Chili. Deze Eindhovenaar bouwt namelijk aan een bijzonder project in dit land. Een project wat mooi aansluit bij de dingen waar ik mezelf graag mee bezig houd... “Een bijdrage leveren aan een betere en vredige wereld”! Ik zou deze plek gaan bezoeken en vanuit daar zou ik later nog een paar maanden alleen door Zuid Amerika gaan reizen. Een werelddeel wat ik al lang op mijn lijstje had staan, maar wat ik nog niet eerder aan durfde te gaan. Maar de afgelopen weken begon mijn gevoel in eens heel erg tegen te stribbelen en ervoer ik ineens veel stress bij deze nieuwe reis en bij andere omstandigheden die ook zwaar wogen… Over het algemeen ben ik totaal niet gewend om stress te ervaren, dus dit gevoel was duidelijk een teken dat er iets nog niet klopte aan deze plannen. Toen ik India maanden geleden verliet, had ik ook heel sterk het gevoel dat ik volgende winter weer terug zou gaan naar deze plek, want ik was nog lang niet klaar in dit indrukwekkende land. En nu zou ik ineens totaal de andere kant van de wereld op gaan!? Maar goed, ik probeerde met de flow mee te gaan en dacht ik laat het allemaal maar gebeuren… Maar uiteindelijk kreeg ik de laatste weken door alle stress en allerlei omstandigheden, heel sterk het gevoel dat ik nog even mijn eigen pad moest volgen, voordat ik deze nieuwe uitdaging aan kon gaan. Op het allerlaatste moment besloot ik om mijn vliegticket naar Chili te cancelen, zodat ik deze winter alsnog terug naar India kon gaan om alles even te laten bezinken en mijn gevoel te volgen…

Nou ja, hier was ik dan weer, zwaar verdwaald en verward door allerlei omstandigheden… Mijn dagen in Bangalore waren dus vrij zwaar! Overdag slenterde ik een beetje door de drukke straten van deze stad, waar heerlijke wierookgeuren zich vermengde met uitlaatgassen, rioolgeuren en de geuren van eten en specerijen. Ook bezocht ik omliggende parken om uit de drukte te ontsnappen, want voelde me hier toch wel een beetje een vreemdeling als enige blanke tussen de massa Indiërs. Daarnaast werd ik ook meteen geconfronteerd met het verschil tussen man en vrouw, want na 18.00 is het niet echt gebruikelijk om als vrouw alleen over straat te gaan, waardoor ik vooral op mijn kamer aangewezen was. Na twee dagen besloot ik de drukke stad Bangalore te verlaten, om snel wat rust te gaan zoeken in de heilige stad Tiruvannamalai. Voor 2 euro ben ik met de lokale bus naar deze plek gereisd, waarbij ik op mijn gemakje 5 uur lang kon observeren hoe het er hier allemaal aan toe gaat... Want wat een indrukken allemaal weer. Alles lijkt hier zo ongeorganiseerd, maar op de een of andere manier werkt het allemaal wel. Gelukkig voelde ik me met het uur beter en genoot ik van alle liefdevolle glimlachen die ik onderweg van de Indiërs toegeworpen kreeg!

Bedankt voor het lezen en leuk als je me gaat volgen…
Liefs x

www.peaceful-living.nl