Een mooie tijd in Indonesië!!

Hallo lieve lezers!!
Onderstaand weer een verslagje over mijn reis in Indonesië...

De laatste nacht in Vietnam, kon ik vanwege spanningen voor mijn nieuwe reisbestemming, niet in slaap komen. Daar heb ik meestal last van als ik op tijd mijn bedje uit moet, om verder te reizen.... Wanneer ik eindelijk mijn slaap te pakken had, werd ik midden in de nacht in eens wakker, omdat er vier Chinezen langs mijn bed stonden. Zij kwamen de lege vierpersoonskamer met mij delen. Toen ik s'ochtend mijn bedje uit moest, stond ik in het middelpunt van de Chinezen... Het leek er bijna op dat zij nog nooit een westerling in het echt hadden gezien. Er werden foto's van mij gemaakt, ik werd geholpen met het aandoen van mijn sokken en schoenen en ze wilde mij zelfs knuffelen en zoenen! Yehh right.... Ook goeie morgen ;)! Nadat ik mijn spullen weer bij elkaar had geraapt, heb ik de taxi naar het vliegveld gepakt.... Ik zou vandaag namelijk naar Indonesië gaan!! Vanuit Hanoi ben ik naar Kuala Lumpur gevlogen, om in Malaysia 6 uur te wachten op mijn vlucht naar Denpasar in Bali. Dit vliegveld was zo groot, dat je jezelf er bijna verdwaalde. Futuristische treintjes reden op het vliegveld van de ene naar de andere kant. Ze hadden zelfs in het midden van het vliegveld een jungle gebouwd. Na de vlucht van Kuala Lumpor naar Denpasar, kwam ik drie uur later midden in de nacht in Indonesië aan. Daar raakte ik tijdens het wachten op mijn bagage, aan de praat met een Canadese jongen die zijn vader hier op ging zoeken. Hij werd opgehaald door zijn Balinese ouders en aangezien zij richting Ubud gingen, de plaats waar ik ook heen wilde, boden ze mij een lift aan. De Indonesische vader was een beetje bezorgd over mij als meisje alleen en bood mij ook aan om de nacht bij zijn familie te verblijven. Een lift en een slaapplek bij locale Balinese mensen, klonken me natuurlijk weer als muziek in de oren... Een interessant begin van mijn reis in Indonesië! Midden in de nacht zijn we naar Ubud gereisd en kreeg ik eenmaal bij het huis aan te zijn gekomen, zelfs nog mijn eigen kamer. Nadat ik wat bijgeslapen had, werd ik s'ochtends verrast met een mooi uitzicht en een zonnetje... Yes! Het was hier weer warm :)!! Zo'n 32 graden. De oudste dochter kwam mij een bordje met fruit brengen en later na wat te hebben gekletst, stond er zelfs een bordje voor mij klaar voor een heerlijke Indonesische lunch! Mijn eerste dag in Indonesië kon niet beter beginnen... Wat een gastvrijheid weer!! En bij dat locale eten, at ik er mijn vingers bijna bij op... Wat ongelooflijk smaakvol en lekker. Nadat ik heel het gezin had leren kennen, kreeg ik het telefoonnummer van de vader in mijn hand gedrukt, met als boodschap dat ik daar altijd terecht kon. Later werd ik nadat ik een rondleiding in de omgeving had gehad, naar het centrum van Ubud gebracht. Daar werd ik zelfs nog getrakteerd op een koffie met gebakje...

In Ubud vond ik een guesthouse wat van de buitenkant leek op een tempel... Lekker zen dus! S'avonds ben ik wat rond gaan lopen in het centrum en vond ik een nog mooiere homestay op een rustig plekje. Hier kreeg ik een kamer te zien met het beste uitzicht van Ubud ;)! Na wat onderhandelen over de prijs, besloot ik de volgende dag naar deze speciale plaats te verhuizen. Dit guesthouse bestond uit een typisch Indonesisch gebouw en had vier gedeeltes voor gasten. Een gedeelte werd dus mijn nieuwe stekkie... Ik had een enorm ruime kamer, met twee grote bedden erin en heel veel ramen. Aan mijn kamer op de eerste verdieping, zat een balkon van ruim 20 vierkante meter. Het terras had een leuk zitje en een verbluffend uitzicht over de tuin met een grote vijver vol waterlelies. Ook stonden er in de tuin budha beelden, palm en andere tropische bomen en kleurrijke planten. En rondom de tuin lagen felgroene rijstvelden... Hoe is het toch mogelijk dat ze zo'n enorm grote kamer met een super mooi uitzicht, voor 7 euro per nacht verhuurde? Lucky me... :)! Elke ochtend kreeg ik op mijn terrasje een ontbijtje geserveerd, wat ik in deze rustige, vredige en groene omgeving kon nuttigen. De gordijnen van mijn huisje liet ik aan de zijkanten altijd open, zodat ik met een tropisch gevoel en uitzicht wakker kon worden. De eigenaar van mijn guesthouse kwam elke dag even een praatje maken en na mijn ontbijtje kwam zijn zoontje van 4 altijd even met mij spelen... We spraken elkaars taal niet, maar we wisten elkaar wel te vermaken. Zo'n schattig, puur en mooi mannetje wat kon spelen met de meest simpele dingen. Het was hier in Indonesië echt ontzettend heet, van niets doen zweten je jezelf al helemaal leeg. Vele middagen ben ik stiekem gaan zwemmen in het tropische en luxe resort naast de mijne. Vaak had ik dit mooie zwembad voor mezelf alleen en kon ik uren lang in het water zwemmen, hangen, sporten en liggen... Ook werd ik vermaakt met een lucht vol vogeltjes in alle kleuren en maten. In de nacht vlogen er lichtgevende vliegjes en andere wazige maar mooie en interessante insecten rond. Verder was ik vooral helemaal weg van het centrum in dit dorpje...
Ubud is een oud kunstenaars dorpje. Het is hier lekker laid back en een op spiritueel gebied, ver ontwikkeld en zen dorpje. De locale mensen zijn ontzettend vriendelijk, lief en geïnteresseerd. En er hangt hier een mega goede, vrolijke vibe. Er zijn hier heel veel restaurantjes te vinden, waar ze overheerlijk eten serveren. Het dorpje is ook vol met leuke winkeltjes en marktjes, die ik het liefste allemaal leeg koopte... Als ik er het geld voor had ;)! In mijn ogen was Ubud een beetje te vergelijken met Pai in Thailand. Super vriendelijke mensen, mooie natuur en een heerlijke vredige vibe. Ook tijdens het uitgaan werd ik volop verwelkomt door de mensen hier. Het is leuk en warm om te ervaren, dat als je alleen naar een bar gaat, je met sluitingstijd weer verschillende nieuwe mensen hebt leren kennen... Zowel locals als reizigers. Erg gezellig dus :)! Ze hebben hier op verschillende plaatsen elke avond live music..... Tussen de Aziaten zitten echt enorm veel muzikanten, die muziek maken waar je kippenvel van krijgt. Heerlijk, daar geniet ik echt van! De dansvloer staat hier dan ook vol met enthousiaste muziek liefhebbers... Eindelijk kan ik mezelf dus weer lekker uitleven met dansen! I love it... ;)! Ook serveert hier echt elk restaurant super goed, goedkoop en lekker eten. Veel restaurantjes koken met biologische ingrediënten, dus daardoor kon ik met een overdosis aan vitamines, weer goed voor mezelf zorgen. Na een aantal dagen in het gezellige centrum rond te hebben gehangen, ben ik samen met de eigenaar van mijn guesthouse en zijn zoontje, op de brommer gestapt om wat mooie en bijzondere plekjes in de omgeving van Ubud te gaan bekijken. Via een gave weg tussen de bergen, tropische bossen en bloeiende rijstvelden, zijn we naar de beroemde rijstveld terrassen gegaan. Deze felgroene rijstvelden, zijn in een bergachtig landschap, in terras vormen aangelegd. De rijstvelden staan voortdurend onder water, tot de rijst rijp is en geoogst kan worden. Erg mooi om te zien!! Verder heeft Ubud enorm veel grote palmbomen die vol hangen met cocosnoten en dikke oude bomen van zo'n 80 meter hoog. Alles staat i.v.m. het regenseizoen in bloei en zie je overal waar je kijkt, kleurrijke en grote bloemen. Ook de rijstvelden zien feller dan fel groen. De kleuren van de natuur zijn hier zo kleurrijk en scherp... Wat een verschil met onze grijze winters! Omdat mijn bezoek in Indonesië in het regenseizoen viel, werd ik af en toe verrast met een flinke tropische regenbui... Water valt dan met veel kracht en een grote hoeveelheid de lucht uit. Maar na een paar minuutjes is het droog en trek de hemel weer open waardoor het zonnetje weer zichtbaar word. Ook onweerde het hier met enige regelmaat... Dat ging telkens flink tekeer. De hele lucht verkleurde zich als het bliksemde en het geluid van de donder deed de grond bijna trillen. Omdat ik hier in Ubud flink op de gezondheid tour was, heb ik ook nog wat yoga lesjes gevolgd. Ook ligt er naast het centrum van Ubud een monkeyforrest. En zoals de naam het al zegt, zit dit bos vol met aapjes... Overal in dit bos en rond deze straat, lopen kleine aapjes rond. Het bos ziet er sowieso ontzettend mooi uit en heeft bomen van een tropisch regenwoud. Er zijn enorm grote bomen met lilianen takken en slingers, tropische planten en een riviertje te zien. Een heerlijke geur van de natuur hangt hier tussen de bomen en overal zag je aapjes lopen, klimmen, rondspringen en eten.... So cute!

Na een weekje Bali, plande ik om naar de Gili eilanden van Lombok te reizen. De Gili's zijn drie kleine eilandjes die aan het noordwesten van Lombok liggen. Deze tropische eilanden staan bekend om haar beeldschonen witte stranden en een ongelooflijk relaxte sfeer. Hier moest ik voor mijn gevoel dus ook geweest zijn ;)! De ochtend van vertrek lag ik heerlijk in mijn bedje te dromen over mijn vriendinnetjes uit NL, die met de boot mee zouden gaan op mijn nieuwe avontuur... Want wat zou ik dit leven toch graag met hun willen delen! Totdat ik in eens wakker schok van de huisbaas die op mijn deur stond te bonken! Het busje wat mij naar de haven zou brengen, stond namelijk al op mij te wachten en bleek ik mezelf dus flink verslapen te hebben. Typisch iets voor mij... zucht! Zo snel als ik kon raapte ik mijn spullen bij elkaar, zodat ik tien minuten later de bus in kon stappen die vol zat met mensen die allemaal op mij zaten te wachten... Oepsss! Wat geniet ik er trouwens elke ochtend van, dat ik al maanden lang wakker word wanneer ik wil en met het idee dat ik die dag weer vrij ben om te doen en te laten wat ik zelf wil. Maanden lang niet werken, hoe relaxt is dat?! Voor mij voelt het in ieder geval aan als een enorme luxe en vrijheid... Maar goed, na een uur in de bus werden we afgedopt bij een haven aan de oostkust van Bali. Daar werden we weer van het kastje naar de muur gestuurd, om uiteindelijk de juiste boot te bereiken. Soms heb je totaal geen idee waar je in Azie allemaal heen word gestuurd en hoe vaak je over moet stappen van bus of boot, voordat je ergens terecht komt. Er zitten altijd een aantal reizigers tussen die daar absoluut niet tegen kunnen en helemaal in de stres zitten of ze wel op de juiste tijd op de juiste plaats aan komen. Ik ga daar altijd maar relaxt mee om, met het vertrouwen dat ik wel terecht kom op de plaats waar ik terecht zou moeten komen... Tijdens reizen ligt je lot met regelmaat in andermans handen. Je word met iedereen meegestuurd en je weet niet waar uiteindelijk uit gaat komen. Soms natuurlijk wel spannend... Hoewel ik zelf vaak ook wel risico's loop om met mensen mee te liften of zomaar bij mensen te verblijven. Maar nooit heb ik enige angstgevoelens en laat ik mijn gevoel bepalen of ik dingen en mensen kan vertrouwen. Na 5 uur varen op de ferry, waar ik binnen op een bankje de hele reis heb liggen slapen, kwam ik in Lombok aan. Met weer een ander minibusje werd ik van het zuiden van Lombok naar het noorden vervoerd. Om daar weer na een uur wachten met een klein bootje naar de Gili eilanden te varen. Ik besloot eerst het eiland wat het verste weg lag te bezoeken, het feest eiland Gili Trawangan. Na daar weer een huisje te hebben gevonden, ben ik in de avond het centrum van het eilandje gaan verkennen en een dinertje gaan nuttigen. Vanaf de eerste meter dat ik mijn huisje uitliep, werd ik echt overal op straat aangesproken. Iedereen wilde hier even een praatje met je maken... Wat een gezelligheid ;)! Ook was er veel vermaak met een strand vol leuke strandtentjes, restaurantjes en een Indonesische eet markt waar je tot diep in de nacht lekker eten kon kopen. In elke strandtent/restaurant hebben ze verschillende muziek genres... Van reggae tot techno en van rock tot house. Voor ieder wat wils. De eerste avond was dus al super gezellig en werd ik van alle kanten vermaakt. Mijn huisje lag hier helaas niet aan de zee, maar ik vond een leuk en vrolijk guesthouse tussen de locale bevolking, waarvan de eigenaar een Australiër was en waar dus een heerlijke "no worries" vibe hangt. Alle muren zijn vol geschilderd met vrolijke teksten en tegenover mijn terrasje ligt een schattig klein tuintje met een vijvertje, een echte adelaar en een konijntje. De eigenaar en zijn zoon vroegen mij overal mee naar toe en er werd door hun ontzettend goed voor mij gezorgd. De tweede dag op Gili Trawangan ben ik het eiland rond gaan fietsen... Hier doe je ongeveer een uur over. Tussendoor heb ik wat lekkere dingen gegeten en gedronken en kon ik ondertussen genieten van het uitzicht op zee. De Gili eilanden hebben de witste stranden die ik ooit heb gezien en de zee is zo blauw en groen dat je jezelf bijna niet voor kan stellen dat dit echt is... Wauw zo mooi!! Dan worden de eilanden ook nog eens versierd met een overvloed aan groene (palm)bomen en planten en felgekleurde bloemen. Wat een paradijselijk eiland weer!! What a life, what a life... Zucht ;)! Ik had dus weer een goede keuze gemaakt, om hier wat tijd door te gaan brengen. Als je alleen reist moet je elke keuze zelf en alleen maken... Waar je naar toe wil reizen en wanneer, of wat je wil doen en wat je wil zien! Ik ben erg slecht in keuzes maken, maar tot nu toe zijn bijna al mijn keuzes, de beste voor mij geweest. Op de Gili eilanden zijn geen motorvoertuigen te vinden en kun je jezelf dus alleen verplaatsten door te lopen of te fietsen... Het enige wat hier rond rijd, zijn paarden met wagentjes. Veel jongere die op de Gili eilanden werken komen uit Lombok en zij doen er alles aan om het de toeristen naar hun zin te maken... Super lief! Echter schijnt dit eiland ook een andere kant te hebben... Er is hier vergiftigde zelf gebrouwen alcohol in de omloop en het schijnt dat meer dan de helft van de jongere verslaafd is aan crystal meth en andere drugs soorten... Toeristen krijgen hier niets van mee, maar ik vond het toch wel erg schokkend om te horen. Omdat ik het tijdens mijn reis het meest interessante vind om te zien hoe de locals leven en denken. En het hoge verslavingsgehalte vraagtekens bij mij oproepte, kon ik het dan ook niet laten om hier meer over te weten te komen. Aangezien ik hier met een aantal locals elke dag even een praatje maakte, ben ik verder door gaan vragen over hun drugsgebruik. Daar kreeg ik echt schokkende verhalen te horen van jongens die met hun leven speelde. Er schijnt hier een groot crimineel circuit te zijn... Drugs komt hier met boten over uit India en aangezien er geen politie op het eiland te vinden is, zijn er dus ook totaal geen regels. Tijdens dit gesprek voelde ik me net een interviewer van spuiten en slikken op reis ;)! Dit paradijs voor vakantiegangers, heeft voor de jeugd dus een hele andere kant.... Tijdens het gesprek voelde ik gewoon de angst in mijn lichaam, waar deze jongens in leefde. Wow dit was echt heftig!!

Na drie dagen op Gili T, heb ik de boot gepakt naar Gili Air. Dit eiland was meer voor reizende backpackers dan voor de feestende toeristen op Gili Trawangen. En staat dit eiland meer bekend om haar laid back vibe. Na een half uur op de boot, kwam ik op Gili Air aan en vond ik met heel veel geluk een goedkoop hutje met uitzicht op zee, een grote tuin en een veranda met hangmatje :)!! Op dit eilandje was het enorm rustig en er was een leuke combinatie van locals en wat reizigers. Totaal anders dan het party eiland Gili T. Het eiland is volgebouwd met hutjes en strandtentjes, maar nergens is het er druk... Je hebt hier dus een strandtent voor jezelf alleen :)! Bij elk strandtentje staan hutjes gebouw waar je overdag en s'avonds lekker weg kan dromen bij het geweldige uitzicht wat je hier hebt. Deze hutjes liggen vol met grote kussens, er is een rieten dakje boven gebouwd en ze hebben allemaal een uitzicht op zee. Dit stukje tekst was ik dan ook aan het schrijven in zo'n klein en knus strandtentje.... Ik lag hier op een bankje helemaal weggezakt tussen de kussen en met een parasolletje boven mijn hoofd. Heerlijk en inspirerend die rust.... Uren lang kon ik daar weg gaan zitten staren naar het witte strand en de zee waarvan het water verschillende kleuren blauw had door haar koraal. In de verte zag je de andere Gili eilandjes en lombok liggen en de overige horizon was helemaal vrij!! De lucht veranderde zich steeds van zonnig naar bewolkt.... Wat ziet alles er toch totaal anders uit met het zonnetje erbij. De kleuren van de natuur worden feller en het water word helderder. Zo mooi... Ook lag het strand vol met mooie (wandelende) schelpjes en koraal in verschillende kleuren... Helaas liep ik hier ook weer flinke muggenbeten op, waar mijn lichaam weer allergisch op reageerde. Maar daarvoor kreeg ik van de locals echte aloe vera taken in mijn hand gedrukt... Recht en puur van de plant. Dit verzachte direct de pijn! Buiten het feit dat de mensen hier zo lief en behulpzaam voor je zijn, zijn de locals ook enorm in je geïnteresseerd. Overal op straat en in barretjes willen mensen een praatje met je maken... Dat was super lief, grappig en gezellig, maar soms koste me dit ook erg veel energie... Vooral als je elke 10 meter aangesproken word en elke keer als je bij je huisje of in een restaurantje zit, er iemand op bezoek komt of je gezelschap komt brengen! Phoee heb soms echt mijn eigen ruimte en privacy nodig hoor ;)!! Echter krijg ik een enorm warm gevoel van binnen van alle glimlachen die je hier krijgt. Iedereen maar dan ook iedereen kijkt hier vrolijk en heeft een oprechte lach op zijn/haar gezicht... Een eiland vol liefde! Laatst besefte ik mezelf dat ik in deze trip 90% van mijn tijd door breng met mannen... Van de tijd dat ik niet alleen door breng in ieder geval, want van deze momenten geniet ik misschien nog wel het meest. Waarschijnlijk komt dit omdat de Aziatische vrouwen vaak achter de schermen werken en wonen en dat van de backpackers denk ik 70% man is... Of zou het zo zijn dat ik misschien meer de relaxte gedachtegang van een man heb, waardoor ik meer met mannen dan met vrouwen op 1 lijn zit? Nadat ik mezelf dat af vroeg, kwamen er eens twee super lieve, leuke en gezellige dames op mijn pad... Kasia een 23 jarig meisje uit America en Geniville een jonge moeder van 42 uit Canada. Deze dames waren ook alleen rond aan het reizen en we hadden echt mega veel overeenkomsten met elkaar. We stonden alle drie hetzelfde in het leven en hadden precies dezelfde positieve en negatieve eigenschappen... Net alsof ik mezelf in een spiegel terug zag in hun. Met deze twee dames en twee locale jongens heb ik dan ook mijn verjaardag ingeluid. Met wat biertjes en een magic mushroomshake, hebben we de avond en nacht doorgebracht in een hutje aan zee... Dit hutje lag volgebouwd met kussens, stond verschuild onder enorm brede en grote bomen en was versierd met kleurrijke lampionnetjes en accessoires. Uren lang hebben we daar gezellig zitten kletsen en voor ons uit zitten staren... Hoe de maan de lucht verkleurde, de bomen een magische vertoning gaven en hoe een groot schip zich langzaam van het westen naar het noorden over de horizon verplaatste. Wauw wat een super gaaf, warm en bijzonder begin van mijn 28e levensjaar!! Omdat we op deze plaats zo lekker gesetteld lagen en onze guesthouses minimaal een half uur lopen van ons vandaan lagen, hebben we af en toe onze oogjes dicht gedaan en gewacht tot de zon op kwam. Wanneer het licht werd, zijn we terug gelopen naar de andere kant van het eiland en werd ik van alle kanten door de locals gefeliciteerd met mijn verjaardag... Ik besloot dat het deze dag dan ook een perfecte dag zou zijn om het buur eilandje Gili Meno te gaan bezoeken. In een lichte roes heb ik vroeg in de ochtend een 20 minuten durende boottocht gemaakt, om na wat uurtjes in een strand hutje bij te hebben geslapen, in de middag een wandeling rondom het eiland te maken. Gili Meno word vooral bezocht voor huwelijksreizen, omdat er hier zo goed als niets te doen is, maar het strand hier paradijselijk mooi is. Het strand is hier zo wit, dat het je ogen met een zonnetje erop, bijna verblind. Ook heeft het strand zo'n fijne structuur, dat het bijna aanvoelt of je over kussentjes loopt. Dit werd een lange en bijzondere strandwandeling en een perfecte middag, waarvan ik bewust heb genoten en ik mezelf besefte dat dit wel een hele gave plek was om op mijn verjaardag te zijn. Aan het eind van de middag heb ik de boot terug naar Gili Air gepakt, om mezelf te trakteren op een gebakje :)! S'avonds ben ik met mijn eiland vriendinnetjes uiteten geweest en hebben we wat drankjes gedronken onder het gezelschap van wat locals en onder het genot van lekkere muziek beats op de achtergrond. Overal word hier super goeie elektronische muziek gedraaid, in alle genres... Dat maakte voor mij het eiland nog perfecter ;)! Ook vanuit Nederland werd ik overspoeld met lieve felicitaties en dit allen maakte mijn 28e verjaardag tot een fijne bijzondere dag waar ik optimaal van genoten heb en die ik nooit meer zal vergeten. Naast de feestjes en de heerlijke avonden in de strand hutjes en in mijn hangmatje, heb ik me ook nog bezig gehouden met wat meditatie lessen. Ik probeer meditaties steeds meer in mijn leven te integreren, want een aantal minuutjes mediteren per dag, zou een mens op geestelijk en lichamelijk niveau veel goeds kunnen brengen. Ook heb ik mezelf vermaakt met snorkelen... Dit tropisch blauwe water zit vol met koraal, waardoor er heel veel mooie visjes rond zwemmen. Van diep zwarte vissen, visjes met stippen en strepen, tot vissen die alle kleuren van een regenboog hebben. Ook op dit eiland valt de stroom een aantal keren per dag uit en heb ik ontzettend veel kilometers gelopen van kust naar kust. Op mijn terrasje kon ik in de nacht drie salamanders besturen, die elke dag op dezelfde plek zaten. Grappig om te zien hoe ze rond sluipen om insecten te vangen, vechten met hun broertje wie hem mag eten en daarna de vliegjes van zijn mond naar zijn buikje zien glijden.... Elke keer zie ik weer nieuwe interessante dingen in de natuur waar ik wonderbaarlijk naar kan zitten staren. Tja met zo'n dingen vermaak ik mezelf momenteel ;)! S'avonds is hier na 11 uur niets meer te doen, op een aantal avonden per week na. Wanneer er een feestje op het eiland is, komt daar dan ook alle jeugd van het eiland op af. Een dag na mijn verjaardag was er zo'n feetje. Omdat wij de dj's van dit feestje al eerder hadden leren kennen, werden onze verzoekjes voor muziekgenres in ontvangst genomen. Heel de nacht lang kon ik mijn lichaam bewegen op techno beats en danste ik mijn gedachtes helemaal weg in de muziek... Nog vrolijker werd ik van alle lachende gezichtjes om mij heen, je ziet gewoon dat de mensen hier oprecht van dit tropische eiland genieten. Rond een uurtje of 5 stopte de muziek en hebben we een afterparty op het strand gehouden. Erg gezellig en een super bijzondere doortrek plaats! Langzaam kwam de zon weer op en ben ik met Geniville en Kasia vroeg in de ochtend een wandeling om het eiland gaan maken. Dit was 1 van mijn mooiste en gaafste strandwandeling die ik ooit heb gemaakt. In de nacht was de zee eb geworden, waardoor het strand zo'n 150 meter breder was geworden. De zee bodem was te zien onder een dun laagje water, waar koraal bovenuit stook. Patronen van het weg gestroomde water waren zichtbaar in het zand en overal in het water en op het strand lagen zeesterren en andere prachtige schelpen. Dit maakte de zee en het strand tot een ongelooflijk mooi en bijzonder plaatje, hoe ik het nog nooit in het echt had gezien! Echt zo gaaf... Ik heb echt van elke seconde in deze nacht en ochtend genoten. Na deze wandeling hebben we een lekker ontbijtje genuttigd, om daarna nog een paar uurtjes bij te slapen. Ik was hier in Indonesië zo ontzettend zen en relaxt... En sinds ik op Gili Air was, was mijn hoofdje helemaal leeg en zonder zorgen! Ik genoot echt van de momenten in het nu en beleefde elke seconde heel bewust. Bij alles wat ik zag, bij alle uitzichten die ik had, bij elke hap eten dat ik nam, in elk hutje waar ik kon chillen, bij elke lach die ik kreeg en elke wandeling die ik maakte.... Dacht ik "wauw wauw wauw"!! Wat een peacevolle en geweldige plaats was het hier. No worries daar draaide het hier om.... Kon iedereen voor altijd maar op zo'n manier leven, zucht ;)!! De laatste avond op de Gili's, was er een fullmoon/goa party on the beach. Om de mooie en gezellige tijd hier af te sluiten, heb ik met mijn maatjes weer de hele avond staan dansen met mijn voetjes in het zand, op de elektronische muziek die in mijn oren trilde. Een heerlijk einde van de Gili eilandjes...

Op zaterdag heb ik de speedboot terug gepakt naar Bali... Ik besloot om op het dek te gaan zitten, om nog zoveel mogelijk van het uitzicht op zee te genieten. Echter sloeg het weer op weg van Lombok naar Bali in eens om en waren de golven zo hoog, dat ze over het dek heen waaide! Zeik en zeik nat werd iedereen op het dek. Omdat er geen veilige weg meer naar beneden was, kropen alle mensen tegen elkaar aan om zich te verschuilen voor de stormen van water! Wanneer er in het midden van de zee ook nog eens een tornado tevoorschijn kwam, werd het 1 groot gekkenhuis!! Mensen op het dek schreeuwde, juigde, bidden en lachte... Wow echt super heftig! Toevallig zei ik een aantal dagen daarvoor nog, dat het me wel vet leek om een tornado in het echt te zien... Ik kreeg weer wat ik wilde en dit beeld zal dan ook niet snel van mijn netvlies verdwijnen ;)! Phoe wat was ik blij toen we 1,5 uur later helemaal doorweekt maar veilig in Bali aankwamen. Via de haven werd ik met de bus terug naar Ubud gebracht en dat voelde weer als thuiskomen. Op veel plaatsten werd ik weer herkent en dat gaf me een warm gevoel. Ik ben toen mijn oude guesthouse op gaan zoeken, zodat ik hier mijn laatste dagen in Indonesië door kon brengen. Eigenlijk wilde ik nog veel meer zien van Indonesië, maar ik had totaal geen motivatie meer om van plaats naar plaats te reizen en ik wist dat ik in Ubud sowieso nog een fijne tijd zou hebben. Ook kwam ik hier terug, omdat ik in mijn laatste week nog een officiële reiki cursus 1 zou gaan volgen. De laatste maandag in Bali werd ik s'ochtend opgehaald door een taxi en naar het huis van mijn reiki lerares gebracht. Daar werd ik vriendelijk ontvangen in een Balinees huis. Dit gebouw was een huis en tuin in 1. De begane grond had geen muren, waardoor de huiskamer in de tuin plaats vond. Deze cursus werd gegeven door een Amerikaanse vrouw die hier al 7 jaar woonde. Normaal gesproken zouden er ook mede studenten zijn, maar met wat geluk, kreeg ik deze reiki cursus 1 op 1. De dag bestond gedeeltelijk uit theorie en gedeeltelijk uit praktijk. Tussendoor werd ik ook nog eens verwent met een heerlijke en uitgebreide Balinese lunch. Balinees eten is echt super lekker en smaakvol, ik kan er dan ook geen genoegen van krijgen. Tijdens deze cursus kreeg ik weer van zowel mijn lerares als mezelf, de bevestiging dat ik echt gevoel heb voor dit werk. Een erg interessant dagje dus! Mijn interesse en motivatie om hier in de toekomst meer mee te gaan doen, groeit dan ook met de dag! In de afgelopen maanden heb ik dan ook veel ideeën en inzichten gekregen, wat mijn doelen, dromen en wensen hierin zijn. Ik verwonder mezelf dan ook elke keer, als ik werkelijk energieën voel. Ik kan mezelf voorstellen dat niet iedereen hier in geloofd, maar aangezien ik nog heel veel moet oefenen in de toekomst, nodig ik trouwe lezers uit een proefpersoon voor mij te zijn ;)!! De laatste dagen in Indonesië heb ik mezelf elke dag weer verwent met lekker en gezond eten, leerde ik weer een aantal leuke mensen kennen en ben ik me langzaam voor gaan bereiden op mijn laatste dagen alleen reizen.... Ik voelde mezelf in Indonesië echt super goed, vrolijk, krachtig en zen. Ik straalde en glimlachte de hele dag door en kreeg vanuit alle kanten, lieve complimentjes van de warmhartige mensen hier. I love Indonesia... Dit land staat zeker in mijn top drie qua natuur, het zonnige weer, de gemoedelijkheid, het overheerlijk eten en de fijne vriendelijke vibe.

Na bijna een maand in Indonesië te hebben geleefd, heb ik weer vol spanning het vliegtuig richting Thailand gepakt. Ik zou die dag namelijk na 11 maanden mij broertje weer gaan zien. Hij heeft het afgelopen jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt, gewoond en gereisd. Wat had ik enorm veel zin om hem weer te zien :)!! Hoewel ik het ergens wel een beetje jammer vond dat de reis voor mij alleen nu voorbij zou zijn, zou er als kers op de taart een familie reünie in Thailand plaats vinden... Onze Robin wist dat ons pap een aantal weekjes met ons mee zou komen reizen, maar hij had totaal geen idee wat voor verrassingen wij nog meer voor hem in petto hadden.... Ik mocht nu aan mijn geliefdes gaan showen hoe ik hier als backpacker aan de andere kant van de wereld leef, hoe gaaf is dat :)?!

In mijn volgende verslag zal ik jullie op de hoogte brengen hoe de familie reünie zich plaats vond en hoe de laatste weekjes van mijn 5 maanden durige reis zijn verlopen.

Bedankt weer voor het lezen en tot over een paar weekjes....
xxxxxxxx