Mijn laatste dagen in Sri Lanka...

Met een lokale nachtbus, zijn we weer verder gaan reizen van Yala naar het kust plaatsje Unawatuna. Voordat ik Sri Lanka zou verlaten wilde ik graag nog terug naar dit fijne gezellige dorpje aan de westkust. Hier wilde ik nog even genieten van de rust en de lieve mensen, voordat ik naar India zou gaan. Aangezien we midden in de nacht in Unawatuna aankwamen, konden we wanneer de zon op kwam pas opzoek naar een fijn hutje. Deze vond ik voor een leuk prijsje op dezelfde geheime plek als voorheen, alleen had ik nu een groot balkon wat een uitzicht had op een riviertje wat omringt werd door palmtrees en andere mooie bomen en planten. En als verrassing zat deze tuin ook nog eens vol met aapjes en varanen... Aaah wat een geluk weer ;).

Mijn laatste dagen in Sri Lanka heb ik vooral veel gerelaxt. Ook heb ik wat Nederlandse historie opgesnoven in de stad Galle. En onze buren werden afgewisseld door fijne, wijze mensen, waar ik erg goed mee kon connecten en mijn visie op het leven kon delen. Echter liep ik de laatste dagen wel even flink tegen mezelf op. Deze maand was zo ontzettend snel voorbij gegaan en ik had het gevoel dat ik lang niet alles had kunnen zien en doen wat ik in mijn hoofdje had en dat gaf me een beetje een onrustig gevoel. Hoewel ik probeer elk moment in het hier en nu te leven, betrapte ik mezelf er toch met regelmaat op dat ik vooruit aan het plannen was. En uiteindelijk ondervond ik dat wanneer ik mijn plannen volgde, ik eigenlijk niet met de flow ging... Maar er waren zoveel keuzes om te doen en te maken... Waar wil ik zijn? Welke richting ga ik op? Wat ga ik doen vandaag? Waar ga ik eten? Wat wil ik met mijn leven? Welke mensen wil ik om me heen hebben? Wat staat me te wachten in India? En zo zijn er nog duizenden andere vragen, opties en mogelijkheden die ik in mijn hoofd heb... En ik ben absoluut geen held in het maken van keuzes, dus dat kan me soms een beetje gek maken ;)!

Ook stond ik af en toe wat verder van mezelf af, omdat de mensen hier veel aandacht vragen en ik normaal gesproken precies doe waar ik zelf zin in heb. En door het samen reizen kreeg ik ook een flinke spiegel voorgeschoteld. Met shafy had ik afgesproken dat ik na een aantal dagen samen reizen weer alleen verder zou gaan, maar ook deze plannen liepen anders. Uiteindelijk hebben we ruim een week samen gereisd en vroeg ik me de laatste dagen een beetje af of ik dit deed voor mezelf of om hem ondersteuning te geven. Ik voelde zo'n grote empathie en verantwoordelijkheid om Shafy wat geborgenheid en goede zorgen te geven, omdat hij geen dierbare mensen meer om zich heen had. Soms leek ik hierin zelf gestuurd te worden en had ik zelfs het gevoel of ik de energie en het verdriet van Shafy's overleden moeder voelde. Een gevoel wat ik niet anders en moeilijk kan beschrijven, maar wat heel heftig en intens was. Want hoe verklaar je een gevoel, dat je over lijkt te nemen van iemand die niet meer in leven is en die je zelfs nooit hebt gekend? Een erg vreemd, interessant maar ook bijzonder gevoel. Want het leek wel duidelijk een doel te hebben dat hij op mijn pad kwam. Ik kon hem niet alleen laten omdat het zo'n mooi en positief mens is, hij constant bezig was om andere mensen happy te maken en hij helemaal alleen in het leven staat (met de tsunami in 2 is Shafy zijn familie en al zijn bezittingen verloren). Ik had het zo met hem te doen, dat ik mijn eigen vrijheid opofferde en ik alles wat ik met hem kon delen met hem wilde delen. Erg leerzaam allemaal, want hoe graag ik iemand ook wil ondersteunen en inspireren, dit mag niet ten koste gaan van mijn eigen grenzen en vooral niet als ik daardoor in strijd ben met mijn eigen gevoel en intuïtie.

Uiteindelijk heb ik tot het laatste uur mijn visa voor 30 dagen volgemaakt en ben ik van Unawatuna met de trein weer naar Colombo gereisd om vanuit daar de bus naar het vliegveld te pakken. Deze nacht zou mijn nieuwe avontuur in India starten. Maar wat heb ik een geweldige tijd gehad in Sri Lanka!! Ik heb ontzettend genoten van de mooie groene en tropische natuur. Die lieve, behulpzame, vriendelijke en glimlachende locale bevolking. De aandacht die ik in overvloed mocht ontvangen. Het lekkere weer, het smaakvolle eten, de mooie stranden en de gemoedelijke sfeer. Sri Lanks is echt een aanrader om naar toe te gaan, ik zou er iig zonder twijfel kunnen wonen... I loved it here ;)!

Tot zover mijn Sri Lanka avontuur....
In mijn volgende verslagen zal ik mijn bijzondere India ervaringen met jullie delen.

Bedankt voor het lezen!

Liefs xxx

P.s. Graag geef ik nog even een update over Shafy een maand later.... Hij heeft inmiddels een leuke en goede baan gevonden. Zoals hij zelf zegt, heeft hij voor het eerst in zijn leven een doel en droom gevonden om voor te sparen en heeft hij het gevoel dat er ergens in de wereld iemand is die trots op hem is en blij is als hij iets van zijn leven maakt! En dan maakt mijn hart wel even een sprongetje, dat mijn goed bedoelde steun een verandering heeft mogen zijn in zijn leven. En bij het schrijven van deze woorden, schieten de tranen in mijn ogen... Wauw wat een indrukwekkende ontmoeting!

Foto' s http://www.peaceful-living.nl/weblog2